Kathmandu de hoofdstad van Nepal, je moet er geweest zijn om de sfeer te

kunnen proeven.

Wanneer je als westerling voor de eerste keer in Kathmandu komt geloof je

je eigen ogen niet en waan je je in complete chaos. 

Alles loopt, fietst, bromt en rijdt door elkaar. En om het feest compleet te maken

wordt dit menu opgesmukt met her en der  liggende dieren. Geluiden in alle

toonaarden in overvloed. Claxons die hun weg zoeken in de ( in onze ogen )  chaos.

Verkopers die om de paar meter van alles voor je te koop hebben.

Sir Sir Sir en Missis Missis Missis begeleiden je op een slentertocht door Thamel,

de toeristenwijk van Kathmandu. 

Ook aan kleuren geen gebrek.  Kleurig uitgestalde toeristenshops, kleurig en fleurig

uitgedoste Nepalese vrouwen,  hier is het echt zonde om kleurenblind te zijn.

En aan dit straatmenu worden ook nog eens geuren toegevoegd van diverse

exotische kruiden.

Conclusie! Al je zintuigen worden geprikkeld wanneer je door Kathmandu loopt.

Maar vergeet het mondkapje niet.  Stoffig is niet het juiste woord. 

Smog in de overtreffende trap dan kom je beter in de buurt.  Dat was in 2005 en

2010 al zo maar nu anno 2017 lijkt het erger en is mogelijk een gevolg van de aardbeving. 

Er wordt her en der gebouwd, weer afgebroken  en meer onduidelijke dingen

gedaan waarvan ons westerlingen de zin misschien ontgaat.

Maar wie zijn wij? dat bedoel ik.

Op de een of andere manier fascineert mij die samenleving en waarom is moeilijk

te omschrijven. 

Maar blijf niet te lang in Kathmandu.  Zeker wanneer je al vaker geweest bent zullen

een of  twee dagen genoeg zijn.   De smog bederft het plezier toch aanmerkelijk. 

Thamel is een wijk  van ongeveer 1km bij 1 km in de miljoenenstad Kathmandu

waar de meeste toeristen bij aankomst en vertrek  een korte periode zullen verblijven.   Vergunningen moeten geregeld worden en meer van dat soort zaken die met de

trektocht te maken hebben.  Het stikt van de trekkingsbureaus die de toerist

proberen te lokken met een grote diversiteit aan trektochten of dagtrips.   

Straatverkopers die van alles en nog wat aanbieden en een sinaasappel is best lekker.

Maar ga er maar vanuit dat aan een toerist het veelvoudige gevraagd wordt als

aan een Nepalees wat op zich ook wel logisch is en waar ik geen moeite mee heb.

Afdingen is dan ook de meest normale gang van "zaken" en als je niet afdingt dan

wordt je waarschijnlijk voor gek verklaard.  Ik liet de kerk altijd een beetje in het midden.

Als de vraagprijs te gek was liep ik gewoon door.

Overigens zag ik dat het tij toch hier en daar begint te keren.  Met name bij de betere

winkels die bijvoorbeeld wol producten verkopen waren de artikelen geprijsd en bleef

men bij de prijs.

Op zoek naar een groen rustig plekje in Kathmandu om even lekker te relaxen?

Je zou het niet zeggen maar dit plekje is er wel.

Garden of Dreams is de toepasselijke naam.   Hier dien je wel entree te betalen,

maar de prijs valt mee.

Tempels, tempels en nog eens tempels.

Uiteraard Swayambhunath, een bekende boeddhistische tempel in Kathmandu ook wel

de monkeytempel genoemd, en dat laatste is niet overdreven. Het krioelt van de apen

en die zijn ook nog eens zo brutaal als "stratedrek" .   Dus als je denkt onder het

slenteren rustig een zakje pindanootjes op te peuzelen...forget it!  Voordat je het weet

ben je vakkundig door die snelle rakkers omsingelt en kun je de nootjes beter gewoon weggooien.

Overigens voordat je boven bent moet je wel eerst even 365 trappen omhoog maar

voor een getrainde bergwandelaar mag dit geen probleem zijn, toch?? 

Hieronder wat foto's uit 2005 en 2010

De zware aardbeving in 2015 heeft volgens de berichten flinke schade aan deze

tempel aangericht.  Hopelijk zijn de herstelwerkzaamheden ondertussen een beetje

opgeschoten.

Aan de voet van de  Pashupatinath tempel  in Kathmandu ligt de rivier Bagmati.

Zowel de tempel als de rivier worden gezien als heilig en is de plek in Kathmandu

waar de lijkverbrandingen plaatsvinden.

Ik heb er altijd wat moeite mee om zo direct in de privésfeer van mensen te stappen door

als een toerist ongegeneerd een en ander op de gevoelige plaat vast te leggen.

Hoe zouden wij het vinden als wij bij een begrafenis  achtervolgd zouden worden door

een horde buitenlandse toeristen en we zagen de een na andere telelens op ons gericht?

De Nepalezen hebben er kennelijk wat minder moeite mee, aan de overzijde is zelfs

een soort van plateau gemaakt vanwaar Nepalezen en ook toeristen het ritueel kunnen

aanschouwen.

In 2005 zijn wij wel een kijkje gaan nemen. Na een paar foto's zijn wij echter weer

vertrokken, beroepsmatig weet ik wel hoe lijken uitzien en als het niet hoeft dan hoeft

het van mij niet.  Wij zijn ook  nooit meer teruggegaan. Ieder zijn eigen ik, vind ik.

Dit is uiteraard maar een klein overzicht van Kathmandu.  Ik blijf het een fascinerende stad vinden en wanneer je toch in Nepal bent.....