Vanaf Imlill in de Hoge Atlas in  twee dagen naar de Marokkaanse Sahara Erg Chigaga gereden.  Iets voor het plaatsje M'hamid ligt het gehuchtje  Ouled Driss waar we een paar dagen gereserveerd hebben bij Luc, de Belgische eigenaar van Carrefour des Nomades.

En dit is ons bivak  voor een nacht in de Sahara.  De tenten zijn verrassend luxe met goede bedden en verlichting. Er is een sanitaire tent met wc, douche en wasbakken. Ook verrassend schoon c.q. proper.  Gedoucht  hebben wij ons overigens niet, een dagje zonder kan best hoor.

Vanaf ons bivak lopen wij  zo de zandduinen in. De zon begint al langzaam onder te gaan en dat geeft prachtige kleurschakeringen.  Dit is gewoon echt, en niks gefotoshopt...

Maar het waait en niet zo'n beetje, dus je moet je bol wel beschermen anders gaat het zand je linkeroor in en komt het er rechts weer uit. ( als er niks tussen zit natuurlijk)  Voor de foto is het dan wel weer leuk.  Zo'n zandduin oplopen doe je toch niet zomaar. Haaks omhoog kan je vergeten. Een stap naar boven is twee stappen terug naar beneden en  daar moet je als onervaren Sahara toerist gewoon zelf door schade en schande  achter komen.   Dan gewoon onder via de graat naar boven, is wel langer maar dan kom je uiteindelijk wel boven op de top van zo'n duin met prachtige uitzichten. En daar gaat het om, het resultaat telt. Dus we wandelen duin op en duin af, want wandelen zullen we!

stel je niet zo aan..(-:  

Het moment suprême is de ondergaande zon die een prachtige oranje gloed aan de horizon tovert en we zijn niet de enigen die van de ondergaande zon genieten..

Voor het donker binnen...

En als het goed is gaat een dag later ook weer de zon op, dus je moet vroeg uit de veren zijn en wij waren dus een beetje te laat....maar toch nog mooi om te zien. 

Leuke sfeervolle plaatjes op weg naar en terug van het bivak. Een trip met de jeep die toch een paar uur in beslag nam.  Mede doordat onze gids Luc zich alle moeite nam om ons leuke en interessante plekjes te laten zien. Bedankt Luc je bent een perfecte gastheer.

En handig als je een gids hebt die overal de weg weet. Op de terugweg bij een kleine intieme oase gestopt waar men net bezig was om brood te bakken en hier dus de lunch genomen. Het verse brood smaakte goed en knarste maar een beetje tussen de tanden. Een kniesoor (-:  die daar op let..(-:

Heiige lucht of is het lucht vermengd met zand zodat je de horizon niet ziet.

Het zorgt wel voor sfeervolle plaatjes.

En ja, we wandelen graag dus te voet naar het dorpje M,hamid dat ongeveer 5 km

( kunnen er ook 6 geweest zijn ) verder ligt. Eerst gewoon over de verharde weg, er is amper verkeer dus dat is goed te doen. Het lijkt misschien wat saai maar de omgeving is totaal anders als wij gewend zijn. Alleen al daarom is het een leuke trip.  Redelijk warm weer maar niet echt heet en we zijn geen watjes hè.

Dit zijn toch leuke uitzichten op weg naar M'Hamid. Zandduinen in allerhande vormen en formaten met typische begroeiing.

Het doet denken aan helmgras bij de duinen aan zee.  Dit zijn palmbladeren die er voor zorgen dat het zand niet over de weg waait, althans niet te veel.  Zo heeft dor palmblad toch een functie.

Een nomade op weg naar?   ik zou het niet weten..

Wat we wel weten is dat we na een paar leuke dagen op weg gaan naar de Atlantische oceaan aan de Marokkaanse kust.  Van het ene uiterste naar het andere zeg maar en we zijn benieuwd..